Hoe gaat het met Bochniewicz? "Ik ben op de weg terug"

Het zag er meteen niet goed uit toen Pawel Bochniewicz in de voorbereiding tegen PEC Zwolle naar de grond ging. De angst bleek gegrond: een zware knieblessure voor de 25-jarige Pool en een lange revalidatie. Heerenveen TV sprak de pechvogel, bijna drie maanden na het fatale moment in Zwolle. "Na twee, drie dagen heb ik de knop omgezet."

Met een brede lach op z'n gezicht komt Bochniewicz aanfietsen bij het Abe Lenstra stadion. Niets verklapt de zware knieblessure die hij afgelopen zomer opliep. "Het gaat goed nu", zegt de verdediger, die voor even terug is in Heerenveen. Hij revalideert in zijn thuisland. "Het is zwaar om je vrienden hier te zien voetballen elke dag. Daarom is het vooral voor mijn geest beter om in Polen te zijn."

Op de weg terug
Bij de wedstrijd tegen Ajax is Bochniewicz aandachtig toeschouwer. "Het is wel moeilijk om te zien, want het liefst had ik natuurlijk zelf ook op het veld gestaan. Maar het is ook mooi om weer even terug te zijn. De dokter en de staf willen graag kijken en weten hoe het gaat met mij en mijn knie. Ze zijn tevreden en ik ook. Ik ben op de weg terug."

De eerste drie maanden van zijn revalidatie zitten er bijna op. "Ik voel me gelukkig weer een normaal persoon, zonder me steeds geblesseerd te voelen. In het dagelijks leven kan ik bijna alles weer doen. Zoals fietsen, dat is geen enkel probleem. Maar ik kan bijvoorbeeld nog niet hardlopen, want dat is een andere belasting. Dat kan hopelijk over twee à drie weken weer."

De knop omzetten
Toch even terug naar dat moment in Zwolle. Bochniewicz kan het zich goed herinneren. "Ik kwam in met rechts en mijn voet bleef haken in het droge gras. Toen kreeg ik een tik op de rechterkant van mijn voet en hoorde ik een heel vreemd geluid. Alsof je hout hoort breken. Toen wist ik direct dat het mis was."

Na een mri-scan krijgt Bochniewicz de bevestiging: een zware knieblessure. "De eerste twee dagen zijn heel zwaar. Dan vraag je jezelf af: had ik iets beter moeten doen, heb ik iets fout gedaan? Maar na twee, drie dagen heb ik de knop omgezet en ben ik het als een nieuwe uitdaging gaan zien. Natuurlijk ben ik niet blij dat het gebeurd is, maar ik heb wel veel over mijzelf geleerd."

Ondanks de negatieve situatie ging Bochniewicz ook de positieve dingen zien. "Voor zover ik mij kan herinneren, heb ik voor het eerst het weekend vrij. Ik heb nu tijd voor dingen waar ik anders nooit tijd voor had. Ik weet nu bijvoorbeeld beter hoe ik met mijn lichaam om moet gaan. En ik ben bezig met mijn huis in Polen. Dat kan, omdat ik in het dagelijks leven nu geen pijn meer heb."

Shirt als motivatie
Bochniewicz revalideert in Polen. Ver weg van zijn teamgenoten, maar vergeten doen ze hem niet. "Ik krijg vaak berichtjes van mijn medespelers en stafleden." Voorafgaand aan het oefenduel met Lecce droegen de spelers zelfs shirts met zijn naam erop. "Dat was een speciaal moment voor mij. Heel mooi. Ik heb het shirt ook meegenomen en ik draag het soms tijdens mijn revalidatie. Als een soort motivatie. Dan weet ik dat ze op me wachten."